Droevig nieuws

Oebele is dood. Nadat het aanvankelijk leek dat beide kittens het goed deden, werd in de loop van zondag duidelijk dat het blauwe katertje veel actiever was en meer dronk dan zijn rode broer. De laatste wilde niet meer aan een tepel gelegd worden en lag steeds langer stil op zijn buik met de pootjes plat uitgespreid.

Na telefonisch contact met Suzan zijn we zondagavond laat met het drietal naar de spoedeisende dierenkliniek gegaan in Amsterdam West. Daar bleek het mannetje onderkoeld te zijn, een te laag suikergehalte en een te dikke buik te hebben. Er is nog van alles met het hummeltje geprobeerd: het buikje masseren om de ontlasting te helpen, opwarmen met kruiken en warme lampen, vocht en glucose onder de huid spuiten en suikeroplossing via de speekselklieren toedienen. Maar niets mocht baten. Toen het hartje bijna niets meer deed en het duidelijk was hij erg pijn leed, hebben we het onvermijdelijke versneld. Vlak voor hij stierf hebben we besloten dat hij Oebele heet.

 Met zijn broertje gaat het gelukkig wel goed. Hij is levendig, drinkt veel en is vandaag weer 13 gram aangekomen. De blauwe beer weegt nu 135 gram schoon aan de haak. En met Noën gaat het gelukkig nu ook weer goed. Ze was erg boos dat we haar en haar kittens mee hebben genomen naar de dierenkliniek en nog bozer toen we zonder Oebele weer vertrokken. Ze heeft er thuis nog een tijdje naar gezocht, maar de ergste stress is er nu af en ze is erg lief voor Obi. Want zo heet het blauwtje dat we ondertussen ook een naam hebben gegeven.